รอยยิ้ม

เวลาที่ห่างไกลกับเด็กๆ ที่รัก

เราคิดคำนึงถึงสิ่งใดในตัวเขา

ความดีที่อยู่ภายใน

ความชื่นใจที่เขาเคยมอบให้

ขนมที่เขาชอบ

คำพูดที่ติดปาก

หรือ

คิดถึงเพียงรอยยิ้มที่ประทับอยู่บนใบหน้าของเขาเหล่านั้น

สำหรับฉัน

แม้ไม่ได้เจอเด็กๆ แค่ไม่กี่อาทิตย์

ก็คิดถึงพวกเขาจับใจ

ระลึกถึงทุกสิ่งที่พอนึกได้

นึกว่าป่านนี้จะสูงขึ้นแค่ไหนแล้ว

อยู่ที่บ้านจะคิดถึงเราบ้างไหมหนอ

นึกถึงสิ่งที่ตอบได้ยากทั้งนั้น

แต่พอได้แวะไปเจอที่โรงเรียน

พวกเขาตะโกนเรียกตามประสาคนรู้จักกัน

วิ่งเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง

เราถามว่า "วันนี้เป็นเด็กดีไหม"

แน่นอนต้องตอบว่า "ครับ" กันเป็นแถว

ส่วนเรื่องจริง

....

จะให้เป็นเด็กดีทั้งวันคงเป็นไปไม่ได้

ตอนนั้นเลยรู้สึกได้จริงๆ ว่าเขาเองก็ดีใจที่ได้เจอเรา

รู้ได้จากน้ำเสียง

จากรอยยิ้ม
ยิ้มกว้าง

จริงใจ

และ

ใสซื่อ

ดีใจจริงๆ ที่ได้รับรอยยิ้มเหล่านั้นมาไว้ในความทรงจำ