กลางวัน กลางคืน
ต่างกันแค่คำเรียก
ต่างกันแค่คำเรียก
หรือต่างกันที่ความสว่าง ความมืด
ต่างกันที่กลางวันมีตะวันฉาย
กลางคืนมีดวงจันทร์ทอประกาย
...
ต่างกันเพราะความรู้สึก
กลางวันแกร่งกล้า แผดเผา
กลางคืนเยือกเย็น อ้างว้าง
หรือ
ตะวันมอบชีวิต
ดวงจันทร์มอบจิตวิญญาณ
สุดท้าย
ความต่างอาจคือสมดุล
ที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
ทั้งมืด
ทั้งสว่าง
ทั้งอบอุ่น
ทั้งอ้างว้าง
ทั้งชีวิต
ทั้งจิตวิญญาณ
ทั้งพบพาน
และลาจาก
ถูกนำพามาด้วยกลางวัน กลางคืน
2 comments:
แต่เวลาเราคิดถึงใครจริงๆ บางทีกลางวันกับกลางคืนก็ไม่ต่างกันมากครับน้อง
"แม้ตอนกลางวันที่ฉันยังตื่น หรือตอนกลางคืนที่ฉันหลับอยู่ ก็ยังรู้ตัวดีว่าฉันนั้นฝันถึงใคร..."
(ไม่เกี่ยวเล้ยยย... คือว่า พี่แวะมาโปรโมทเพลงตัวเองง่ะ แหะๆ )
ตะวันมอบชีวิต
ดวงจันทร์มอบจิตวิญญาณ--- อ่านประโยคนี้แล้วรู้สึกดี
กับทั้งกลางวันและกลางคืนเลย
ทั้งๆ ที่ ส่วนใหญ่กลางคืนจะเป็นเวลาที่รู้สึกไม่ค่อยดีก็ตาม
Post a Comment