...
...
...
การตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชีวิต
กลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับการปรับตัว
แต่เป็นเรื่องยากที่จะลดการสะเทือนใจ
...
นั่งเรือไปใจคิดถึงแต่ว่าจุดหมายที่เรากำลังไปถึงจะทำให้เรามีความสุขได้หรือเปล่า
ปัญหาที่ค้างคาใจบางครั้งสลัดได้ยากกว่าเวลาที่เราเผชิญหน้ากับมันโดยตรง
เวลาผ่านไป เมื่อถึงที่หมายจริงๆ กลับไม่คิดอะไรอีกแล้ว
ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะพักผ่อนหย่อนใจลงในน้ำทะเลจนเปียกชุ่ม
ว่ายไปในมหาสมุทรที่มนุษย์สำรวจไม่ถึง
ดึงแขนที่เหนื่อยล้าของตัวเองปีนป่ายไปยังดวงดาวระยิบระยับที่เห็นไม่ได้ในเมืองใหญ่
ครั้นเมื่อหลับฝันไปกลับเห็นภาพที่ตัวเองจินตนาการขึ้น
ความคิดถึงโหยหาและกังวลหลอกหลอนให้น้ำตาไหลลงมาจนต้องปลุกตัวเองให้ตื่นจากฝัน
หัวใจหล่นลง พร้อมกับถูกบีบรัด
เมื่อรู้ว่าจริงๆ แล้วจะไม่ได้เจอหน้ากันอีก
แม้ในฝันยังไม่สามารถโกหกตัวเองได้ว่าเราจะต้องจากเขาไปจริงๆ
ยิ่งในฝันยังไม่สามารถโกหกตัวเองได้ว่าเรารักพวกเขาเต็มหัวใจ
และเรากำลังทอดทิ้งเขาไปไกลห่าง
แม้สามารถกลับไปหา
ไปเจอหน้า
แต่ใจไม่สามารถโกหกตัวเองได้ว่าปรารถนาชิดใกล้มากมายเพียงใด
โปรดเถิดน้ำทะเลใส
ช่วยชะล้างจิตใจให้คลายเหงา
ท้องฟ้าช่วยนำพาดวงดาว
มารักษาดวงใจทุกคนที่ต้องเผชิญกับความคิดถึง
ไม่ให้ปวดร้าวมากนัก
...
...
...
ถึงเวลาแล้วที่ต้องเผชิญความเหงาที่แท้จริง
...
No comments:
Post a Comment