เดินไปยิ้มไป
นานเท่าไรแล้วที่ไม่ได้ปล่อยให้ 2 ขาพาตัวเอง
ไปท่องเที่ยวไกลห่างจากตัวเมือง
เยี่ยมเยียนตลาด ร้านค้า ผู้คนมากหน้า หลายตา
อัมพวามีทั้งเรือ รถจักรยาน สะพาน บ้านไม้เก่าๆ
ส่วนเรานำพาความเหนื่อยล้ามาทิ้งไว้ที่นี่
ฝากให้ลอยไปกับสายน้ำ
ประทับรอยเท้าที่เปลือยเปล่าไว้บนพื้น
เก็บฝุ่นกลับบ้าน
ส่วนหัวใจ ชุ่มชื่น รื่นรมย์ยิ่งขึ้น
มีชีวิตชีวากับบรรดาของที่ระลึกที่น่าตื่นตาตื่นใจ
ขนมอร่อยๆ
ปลาทูสดๆ ทอดราดน้ำปลา
คงไม่ต้องไปหาความสุขที่ไหนไกล
มีโอกาสอีกเมื่อไรจะกลับมาอัมพวาอีกแน่นอน
2 comments:
hi, do you never post anything in English?
I Have writen in english sometimes. You can read them in the first year I wrote.
Post a Comment