กระโดดด้วยขาทั้ง 2 ข้าง
เคลื่อนไปข้างหน้าทีละนิด
ทีละหน่อย
แหวนมองท้องฟ้ากว้างไกล
แม้กระโดดเท่าไร
ไม่เคยถึง
กระโดดไปเรื่อยๆ
ขึ้นไปยังภูเขาสูง
มุ่งตรงไปสู่ก้อนเมฆขาวปุย
กระโดดไปยังยอดเขา
กระโดดสูงเท่าไร
ไม่สามารถเอื้อมถึงปุยเมฆ
หูกระต่ายสัมผัสลมบนยอดเขา
หัวใจปลิวไปไกล
ปีกนกงอกขึ้นมาใหม่
บนหลังกระต่ายใจลอย
พาร่างโบยบินไปสูงสุดฟ้า
เปิดตาสัมผัสพื้นเบื้องล่าง
เปิดใจสัมผัสอากาศเบาบางเบื้องบน
Tuesday, October 02, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)